Beata Rudnik-Tulej, Konrad, Mikołaj Tulej – „Janapar, znaczy droga”

Opowieść drogi jest jedynie tłem dla historii ludzkich losów o miejscu naznaczonym ormiańsko-azerską waśnią. Podróżnicy przybliżają labirynt niejednokrotnie trudnych spraw, takich jak: życie codzienne w państwie nieuznawanym przez żaden kraj na świecie, struktura rodziny, samobójstwa wśród poborowych, czy stosunek Ormian z Armenii do ich „braci” z Arcachu/Górskiego Karabachu i vice versa. W opowieściach o świecie natury i kultury prelegenci odważnie wplatają własne spostrzeżenia na temat wojennych ran ludzkich dusz. W bezpośredni sposób dzielą się własnymi doświadczeniami wielokrotnych aktów szczodrobliwości Ormian, ale nie kryją traumatycznych przeżyć, takich jak próba oszustwa czy złamanie świętego prawa gościnności. W Arcach dzikość przyrody idzie w parze z ludzkimi uczynkami. Idzie drogą, którą opisują w sposób bezpośredni. Janapar, po ormiańsku znaczy droga.